آرمش در هیاهو

توشه بردار چو گل از دل خاک

 تا رسد بوی خوشت تا افلاک

قطره ای شو پیٍ دریا را گیر

گرنه خواهی بروی راه هلاک

...

شمع لب غنچه کند رندانه

سوخت پروانه ز یک بوسه چه باک